Banff - Jasper

Vandaag staat de Icefields Parkway naar Jasper op het programma. Het is een lange route (230 km), met de nodige stops onderweg. Op tijd opstaan en vertrekken is dus wel handig. Niels is op tijd wakker en ziet vanuit het raam dat het....licht (natte) sneeuwt!! Vanwege de laaghangende bewolking zie we niets van de mooie omgeving en de temperatuur is ook niet echt denderend. Vandaag verzorgen we wederom de wake-up call voor Bas en Ilse. Bas heeft een fantastisch excuus, hij was op zoek naar zijn ski-spullen!! Evengoed vertrekken we op tijd. Onze eerste stop is Peyto Lake. Vijf jaar geleden liepen we hier rond in een t-shirt en korte broek. Nu zijn we iets warmer aangekleed. Er ligt een dik pak sneeuw op de weg en er is slechs een klein pad vrijgemaakt op weg naar het uitkijkpunt. Senna en Severine vinden het geweldig! Eenmaal boven moet Severine wel een beetje huilen. Het is toch wel koud en er staat een venijnig (koud)windje. Na een paar foto's houden we het voor gezien en lopen snel naar beneden. Na een drankje en koekje (net een koek en zopie) vervolgen we onze weg. Volgende stop is Columbia Icefield. Deze keer rijden Bas en Ilse voorop en al snel zien we hun camper langs de kant van de weg staan....zou het dan toch nog gebeuren.....ja wel hoor aan de kant van de weg loopt een kleine zwarte beer. We maken snel een paar foto's. Wes en Senna zijn toch wel onder de indruk. De beer duikt in een tunnel onder de weg. Een Franse tourist gooit steentjes door de tunnel waardoor de beer aan de andere kant van de weg weer tevoorschijn komt. We proberen nog snel een paar foto's te maken, maar een boze automobiliste houdt een heel betoog (wat we niet kunnen volgen) en gebruikt daarna veelvuldig haar claxon waardoor de beer schrikt en snel het bos in duikt. Jammer, maar gelukkig we hebben een beer gezien. Enthousiast vervolgen we onze weg en niet veel later heeft berenspotter Bas R. een nieuwe beer in het vizier. Deze beer houdt zich meer schuil in de bosjes waardoor het moeilijk is om een goede foto te maken. Onze dag kan niet meer stuk! Vandaag al twee beren gezien. Wederom vervolgen we onze weg en voor ons stopt een toerist, het zal toch niet....nee, geen beer deze keer, maar hoog in de bergen een witte berggeit. Je ziet ze niet veel, dus best bijzonder. Leuk voor de teller en Mirella stapt enthousiast in de camper. Waarop Niels doodleuk zegt, heb je die zwarte beer niet gezien? Wat zeg je? Blijkt er vlakbij al die tijd een beer te hebben gezeten! Oeps! Deze beer blijft een tijdlang rustig langs de weg lopen, waardoor we veel mooie (en duidelijke) foto's kunnen maken. Zelfs Severine kan de beer goed zien en reageert heel enthousiast. Na een paar minuten rijden we door om andere mensen ook een kans te geven om mooie foto's te maken. Wellicht is de beer geschrokken van onze diesel, want hij duikt heel snel de weg over het bos in. Dit is toch wel heel gaaf! Binnen zo'n korte tijd zo veel dieren gezien (ben nog vergeten te vertellen dat we die dag begonnen zijn met een paar hertjes...). Severine is inmiddels in slaap gevallen en Mirella en Senna gaan op avontuur op de gletsjer (Columbia Icefield). Het is een pittige klim omhoog, maar Senna stapt heel dapper door. We gaan snel op de foto op de gletsjer, wat eigenlijk niet helemaal legaal is. Daarna dezelfde route weer omlaag (mama Mirella is apetrots op Senna die de klim prima doorstaat). Met rode konen eten we daarna een lekkere boterham op in de camper. We verzamelen op de parkeerplaats en maken ons op voor het laatste deel van de route. We gaan nog naar de Sunwapta Falls en de Athabasca Falls. Onderweg zien we nog een zwarte beer, maar zodra we afremmen duikt deze gelijk de bosjes in (en staat dus niet op de foto). De Sunwapta Falls en Athabasca Falls zijn mooi om te zien, maar we worden ook wel een klein beetje moe. Het is nog 30 km naar Jasper dus we maken vaart. We overnachten op Whistler's campground een mooie camping. Aangezien we hier rond 18.00 uur arriveren zijn alle sites met voorzieningen bezet. We krijgen een mooie plek naast elkaar, maken een kampvuur en Ilse kan echt toveren in haar keuken. Wederom een lekkere pasta maaltijd met als afsluiter ijs en ....marsmallows (we worden een beetje voorspelbaar). 's Avonds lopen Ilse en Mirella nog een rondje over de campground. Het is elk calve season en deze beesten reageren agressiever dan beren! Mirella heeft de folder gekregen en deels gelezen en praat Ilse al wandelend bij wat te doen bij....Na een paar rondjes gelopen te hebben (ons postduivenrichtingsgevoel werkte niet helemaal optimaal) kwamen we een hert (of toch een elk) tegen. We hebben het zekere voor het onzekere genomen en middels een wijdomtrekkende beweging de terugweg gezocht naar de campers. Morgen rijden wij door naar Clearwater, Bas en Ilse doen het wat rustiger aan.